ظروف سفالی در گذشته به دلیل کمبود ظروف در آن زمان، دارای کاربرد فراوانی بود اما امروزه آنچنان مورد علاقه افراد نیست. ظروف سفالی بدون لعاب برای نگهداری یا پخت غذا به هیچ وجه مناسب نیستند زیرا خلل و فرج زیادی دارند که همین امر سبب نفوذ و باقی ماندن غذا در آنها می شود.
نکته دیگر اینکه امروزه برای زیبا ساختن ظروف سفالی از رنگ استفاده می شود که خود حاوی فلزات سنگین مثل سرب است. اینگونه رنگ ها برای سلامتی بسیار مضرند و باعث کند ذهنی، افسردگی و حتی مسمومیت های درازمدت می شوند.
ظروف لعابی قدیمی که زردرنگ است، بهترین نوع این ظروف برای پخت و پز و نگهداری غذاست. همچنین ظروف سرامیکی که نوعی از ظروف سفالی است اگر دارای لعاب مناسبی باشند، هیچ مشکلی برای پخت و پز ندارند.
از محاسن این ظروف می‌توان به سبک بودن و قیمت کمترشان نسبت به ظروف چینی و کریستال اشاره کرد.در ظروف فلزی مانند آلومینیم، نیکل و کروم، احتمال نشت فلز به مواد غذایی وجود دارد؛ درحالی که این خطر در ظروف گلی وجود ندارد. همچنین، پخت‌وپز در سفال باعث حفظ بسیاری از مواد مغذی خوراکی ها می شود.نتایج برخی از مطالعات نشان می دهد که آب ذخیره‌شده در ظروف پلاستیکی باعث کاهش سطح هورمون تستوسترون در بدن می‌شود، درحالی‌که آب نگهداری شده در ظروف سفالی به حفظ هورمون تستوسترون کمک می کند و درنتیجه باعث بهبود روند سوخت‌وساز بدن می‌شود.
سفال قلیایی است و سطح pH آب را حفظ می‌کند. درواقع، وقتی غذاهای اسیدی در ظروف سفالی پخته می‌شود، طبیعت قلیایی ظروف سفالی کمی طبیعت اسیدی را خنثی می‌کند. به‌این‌ترتیب، باعث حفظ سلامت بدن و دستگاه گوارش می‌شود. ظرف سفالی طبیعی و غیر سمی است و بخار را در خود نگه می دارد. همچنین مواد مغذی محلول در آب را نیز در خود حفظ می کند. ظرف سفالی گرما را در خود حفظ می‌کند و سازگار با محیط زیست است.